Kimim Var Benim

 

Himmet etse Allah, Muhammed, Ali

Onlardan gayrı kimim var benim

Sultan hacı Bektaş Veli’den dahi

Onlardan gayrı kimim var benim

 

Kesildi kervanxm iqlemez suyum

Bastılar elime, kestiler dilim

Hasan, Hüseyin’e malumdur halim

Onlardan gayrı kimim var benim

 

Bizlere kabul ettirdiäin ölümü

Imam Zeynel sen alasın elimi

Imam Bakıra arz edem halimi

Onlardan gayrı kimim var benim

 

Imam Cafer halimizden bilesin

Biz düqmüqüz elimizi alasxn

Kazım Musa carımxza gelesin

Onlardan gayrı kimim var benim

 

Imam Rıza’dan ola bize imdat

Muhammed Taki’den ola inayet

Ol Imam Nakiden ola şefaat

Onlardan gayri kimim var benim

 

Ondört Masumu Pak, hem Sahip Zaman

On Iki imamdan tutmuşum daman

Askeri, Muhammed Mehdi el’aman

Onlardan gayrı kimim var benim

 

Kul Himmed’im okur, asıl gelirim

Şahı Merdan Haydar bize bir deyim

Yetiş Imam Abbas cenabı alim

Onlardan gayrı kimim var benim

 

 

GELDİ 

Güneşim, ayım geldi. 
Gözüm, kulağım geldi. 
Gümüş bedenlim geldi. 
Altın madenim geldi. 
Başımın sarhoşluğu geldi. 
Gözümün nuru geldi. 
Başka bir şey dilediysen 
işte o başka bir şeyim geldi. 

Yolumu vuran geldi. 
Tövbemi bozan geldi. 
gümüş bedenli güzel 
kapımdan ansızın çıkageldi. 

Ey eski dostum benim, 
bak bugün dünden çok iyi, 
Dün ondan bir haber almıştım, 
hemen sarhoş olmuştum. 
Dün gece onu mumla aramış durmuştum. 
Bak bugün bir demet gül gibi 
yol uğrağıma geliverdi. 

Şarap içmeliyim şarap, 
ş,imşekler saçmalı aklım, 
bunun tam vakti. 
Kuş olmalıyım, uçmalıyım, 
kolum, kanadım geldi. 

Bir anda aydınlık içinde dünya. 
Bir anda dünya sabahlar gibi. 
İşte bağırmanın tam zamanı şimdi. 
İşte kükremenin tam zamanı. 
Benim koca arslanım geldi.

 Mevlana Celaleddin Rumi

AĞIT 

Göz gamın ne olduğunu bilseydi, 
gökyüzü bu ayrılığı çekseydi, 
padişah bu acıyı duysaydı; 
göz gece demez gündüz demez ağlardı, 
gökler yıldızlara, güneşle, ayla 
gece demez gündüz demez ağlardı. 
padişah bakardı ününe, 
tacına, tahtına, tolgasına, kemerine, 
gece demez gündüz demez ağlardı. 

Gül bahçesi güzün geleceğini duysaydı, 
uçan kuş avlanacağını bilseydi, 
gerdek gecesi bu özlemi görseydi; 
gül bahçesi hem güle hem dala ağlardı, 
uçan kuş uçmaktan vazgeçer ağlardı, 
gerdek gecesi öpüşmeye, sarılmaya ağlardı. 

Zaloğlu bu zülmü görseydi, 
ecel bu çığlığı duysaydı, 
cellâdın yüreği olsaydı; 
Zaloğlu savaşa, yiğitliğe ağlardı, 
ecel bakardı kendine ağlardı, 
cellât, yüreği taş olsa, ağlardı. 

Kumru, başına geleceği duysaydı, 
tabut, içine gireni bilseydi, 
hayvanlarda bir parça akıl olsaydı; 
kumru selviden ayrılır ağlardı, 
tabut omuzda giderken ağlardı 
öküzler, beygirler, kediler ağlardı. 

Ölüm acılarını gördü tatlı can, 
koyuldu işte böyle ağlamaya. 
Olanlar oldu, gitti dostum benim. 
şu dünya bir altüst olsa, aülasa yeri var. 
öylesine topraklar altında kalmışım

Mevlana Celaleddin Rumi

HÜNKAR HACI BEKTAŞ VELİ'DEN SÖZLER
- Ara bul !
- Her ne ararsan kendinde ara!
- Dili, dini, rengi ne olursa olsun, iyiler iyidir.
- Hiçbir milleti ve insanı ayıplamayın.
- İncinsen de incitme !
- Eline, diline, beline sahip ol !
- Kadınları okutun!
- Dinine dizlerinle değil, kalbinle bağlan!
- Okunacak en büyük kitap insandır.
- İnsanın değeri, yüreğinin ağırlığı kadardır.
- Düşünce, eylem ve sevgi, Tanrı’nın tadıdır.
- En büyük kerâmet çalışmaktır.
- Okunacak en büyük kitap insandır. 
- İlim beşikte başlar, mezarda biter.
- En yüce servet ilimdir.
- İlimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
- Düşünce karanlığına ışık tutanlara ne mutlu !
- Benim Kâbem insandır.
- Kendine ağır geleni başkasına yapma !
- Asıl kör, nankördür.
- Düşmanının bile insan olduğunu unutma !
- Sürekli olarak mutlu olmak istiyorsan, herkesle dost ol, kimseye kin ve
haset besleme !
- Çalışmadan geçinenler bizden değildir.
- Özünü bilirsen özürden kurtulursun.
- İnsanın cemâli sözünün güzelliğidir. (İnsan iyi sözlüyse güzeldir, kötü
sözlüyse çirkindir.)
- Peygamberler ve Erenler, insanlığa Tanrı’nın hediyesidirler.
- Doğruluk dost kapısıdır. (Onunla dostlar edinirsin)
- Dikkat et, lokma seni yemesin, sen lokmayı ye !
- Mârifet, nefsi silmek değil, bilmektir.
- Allah ile gönül arasında perde yoktur.
- Oturduğun yeri pâk et, kazandığın lokmayı hak et.
- Madde karanlığı, akıl nûru ile; cehâlet karanlığı, ilim nûru ile; nefis
karanlığı marifet nûru ile;
gönül karanlığı da aşk nûru ile aydınlanır.
- Yolumuz ilim, irfan ve insanlık sevgisi üzerine kurulmuştur.
- Sen seni bilirsen yüzün Hüdâ’dır; sen seni bilmezsen, Hak senden
cüdâdır (ayrıdır).
- Bizim semâhımız, tanrısal bir aşktır.
- Bizi sevenlerin gönüllerinde biz oturur, dillerinde de biz
konuşuruz.

Pir Sultan Abdal